Een klant ontvangt € 704 aan bijstand naar de kostendelersnorm (tweepersoonshuishouden). Zou hij alleenstaande zijn geweest dan zou die norm € 986 zijn. Een verschil van € 282. De kostendeler draagt € 500 per maand bij. Dat is € 218 meer dat overblijft na toepassing van de kostendelersnorm. Moet ik dat voordeel ongemoeid laten?
Artikel 33, vierde lid, van de Participatiewet voorziet in die situatie. De leidende vraag is of de € 218 tot lagere algemene bestaanskosten leidt bij de bijstandsgerechtigde verhuurder. In het algemeen mag dat worden aangenomen. Dus de volle € 218 kunnen in beginsel als inkomsten worden aangemerkt. Zijn er redenen om aan te nemen dat de huurinkomen op het moment van ontvangst niet redelijkerwijs kunnen worden aangewend voor algemene bestaanskosten van dat moment (het is aan de belanghebbende om dat aannemelijk te maken) dan kan de gemeente het te verrekenen bedrag hiermee verlagen.
