Nederlandse gemeenten krijgen dit jaar en volgend jaar 1,9 miljard euro van het Rijk voor het oplossen van de problemen in de Jeugdzorg, maar daarvan dreigt geen dubbeltje te gaan naar een betere beloning voor werknemers. Vakbonden FNV, CNV en FBZ vinden dat onacceptabel.
Nu de werkgevers tijdens de laatste cao-onderhandelingen nog altijd geen duidelijkheid geven over de arbeidsvoorwaarden voor 2022 keren de bonden terug naar hun achterban met de vraag welke stappen volgen.
De tekorten in de Jeugdzorg stapelen zich op en daarom is het enorm belangrijk dat het Rijk voor volgend jaar 1,9 miljard euro vrij maakt voor Jeugdzorg. Dat geld is echter niet geoormerkt en daardoor kunnen gemeenten zelf besluiten hoe ze deze broodnodige financiële injectie besteden. Dat dreigt nu op te gaan aan zaken zoals de eigen gemeentelijke tekorten en administratie en inkoopprocessen. Over betere arbeidsvoorwaarden voor werknemers wordt niet gesproken. En dat terwijl het juist de vakmensen zijn die de afgelopen jaren de gaten dichtliepen. De Jeugdzorg kampt met enorme, en nog steeds oplopende personeelstekorten en de daaruit volgende werkdruk.
Deze situatie heeft ook voor de cliënten desastreuze gevolgen. Ellenlange, onverantwoorde wachtlijsten, steeds wisselende behandelaars en versnippering leiden tot steeds meer schrijnende, en soms zelfs levensbedreigende situaties voor jongeren. De bonden zijn overtuigd dat een fatsoenlijke beloning voor werknemers één van de eerste stappen is die zou moeten leiden tot een jeugdzorg die past bij een welvarend land als Nederland. Voor de eerste drie maanden van 2022 eisen ze een loonsverhoging van 5%, slechts een fractie van het bedrag dat beschikbaar komt voor de Jeugdzorg.
FNV-onderhandelaar Maaike van der Aar: ‘Gemeenten geven aan dat er niets extra’s voor de jeugdzorg inzit en werkgevers laten het momentum gewoon voorbij gaan. Ze staan erbij, kijken ernaar en lijken geen enkele moeite te doen om zelfs ook maar hun vinger op te steken, laat staan door roeien en ruiten te gaan om hun mensen nu eindelijk eens te herwaarderen. En dat in een sector waar vanwege onderwaardering zoveel mensen weglopen en er ook steeds minder mensen willen werken. Dit is het moment voor werkgevers om lef te tonen en voor hun mensen te staan. Als de jeugdzorgmedewerker nu niet krijgt waar hij recht op heeft, dan gebeurt het nooit meer.’
Ook CNV-onderhandelaar Albert Spieseke vindt de houding van de werkgevers bedenkelijk. ‘Het idee alleen al dat er niets van dit gigantische bedrag bij werknemers terecht zou komen, is natuurlijk volstrekt onacceptabel. Dit zijn wel de mensen die onder de meest moeilijke omstandigheden een vitale zorgsector draaiende houden.’
FBZ-onderhandelaar Lilian de Groot: ‘Volgens de Jeugdwet moeten gemeenten in hun tarieven rekening houden met arbeidsvoorwaarden. Voorwaarde is dan wel dat die arbeidsvoorwaarden geregeld zijn in de cao. Er is dus geen enkele reden voor werkgevers om achterover te leunen. Hoe langer ze wachten, des te lastiger het wordt jeugdzorgprofessionals voor de sector te behouden.’
De drie bonden keren nu op korte termijn terug naar hun achterban om het vervolgproces te bespreken. Voor FNV geldt dat er op 13, 14, 15 en 20 september online bijeenkomsten worden gehouden.
