Een cliënt vraagt bijzondere bijstand aan voor de kosten van beschermingsbewind. De cliënt heeft zich in het verleden gemeld bij de gemeentelijke schuldhulpverlening. Tot een aanvraag is het niet gekomen omdat het aanvraagformulier voor de cliënt te moeilijk was. Nadat de schuldeisers dreigden met beslaglegging, heeft de cliënt schuldenbewind aangevraagd bij de rechtbank. Moet de gemeente bijzondere bijstand verstrekken voor het schuldenbewind terwijl de gemeente zelf schuldhulpverlening aanbiedt?
De Centrale Raad van Beroep (CRvB) overweegt dat het de kantonrechter is die de noodzaak tot onderbewindstelling beoordeelt en vaststelt (art. 1:431 e.v. BW). De gemeente is aan de beschikking van de kantonrechter gebonden. De toets of de voorziening voor de betrokkene het meest passend en adequaat is, ligt besloten in de beschikking van de rechtbank. De kosten van onderbewindstelling zijn dus noodzakelijk en vloeien voort uit bijzondere individuele omstandigheden van de betrokkene. De gemeente moet bijzondere bijstand verstrekken voor deze kosten als de cliënt geen draagkracht heeft om deze kosten zelf te voldoen.
