De ministeries van OCW, VWS, VenJ, de PO-Raad, de VO-raad en de VNG ondertekenden in juni 2016 het Thuiszitterspact. Onderdeel daarvan is de zogenoemde ‘doorzettingsmacht’. Hoe realiseer je die en welke doelen dient het? Dat staat in de handreiking Doorzettingsmacht organiseren.
Het Thuiszitterspact stelt dat bij (dreigend) thuiszitten gemeenten en samenwerkingsverbanden met elkaar afspreken welke partij/persoon bepaalt welke onderwijs/zorgplek voor het betreffende kind/jongere passend is. Gemeenten en samenwerkingsverbanden worden opgeroepen om een stappenplan op te stellen om thuiszitten tegen te gaan. Inmiddels heeft staatssecretaris Dekker in december 2016 besloten om de doorzettingsmacht wettelijk te borgen.
Welke doelen dient doorzettingsmacht?
De zorgplicht van het onderwijs en de jeugdhulpplicht van de gemeente hebben een concrete invulling. De verantwoordelijkheid voor het vinden van een passende onderwijsplek ligt bij deze partijen/ professionals en niet bij de kinderen/jongeren en/of ouders.
Mandaten, rollen, taken en verantwoordelijkheden van betrokkenen zijn duidelijk omschreven, zodat zij effectief kunnen handelen.
Elk kind/jongere wordt altijd - binnen een beperkt tijdsbestek - een oplossing geboden.
Doorzettingsmacht resulteert in een afname van het aantal thuiszitters en in een afname van de duur van thuiszitten.
Bron: VNG
