Gemeenten en zorgaanbieders zijn samen met hun accountants in gesprek over het zo goed mogelijk oplossen van problemen in de rechtmatigheid in hun onderlinge betalingsverkeer. In dit kader is het van belang om te bepalen op welke wijze de landelijke wet- en regelgeving mogelijk bijdraagt aan de problematiek. Een nieuwe notitie verschaft helderheid over welke interpretatie gegeven moet worden aan de verschillende bepalingen van wet- en regelgeving waarin financiële- en/of procedurele rechtmatigheid aan de orde is en of deze bepalingen bijdragen aan de rechtmatigheidproblematiek.
Deze notitie richt zich daarbij dan ook alleen op:
de Wmo 2015 en de Jeugdwet;
de bepalingen uit de wet en regelgeving die betrekking hebben op de gemeenten (bijlage 1 van de notitie bevat een volledig overzicht), en;
richt zich op die bepalingen die direct van invloed zijn op de voorwaarden voor het komen tot een goedkeurende verklaring bij de gemeentelijke jaarrekening 2015.
Dit betreft: recht op verstrekken van jeugdhulp of maatschappelijke ondersteuning, omvang en duur van jeugdhulp of maatschappelijke ondersteuning, etc. Geconcludeerd kan worden dat de landelijke wet- en regelgeving weinig tot geen belemmeringen met zich meebrengt waar het gaat om de problematiek van omvang en duur. De eisen die wet- en regelgeving stelt aan zorgaanbieders worden verantwoord via het KMI (bij GI’s) en via het jaardocument bij de pleegzorgaanbieders.
