Een vrouw vertelt dat haar man 2 dagdelen per week dagbesteding heeft in een instelling. Ze betalen daarvoor een eigen bijdrage. Dat deze eigen bijdrage is verhoogd kan de vrouw volgen. De korting voor chronisch zieken en gehandicapten is afgeschaft en haar inkomen is een beetje hoger. Haar vraag is waarom de zorgkosten zo enorm zijn gestegen terwijl de zorg exact hetzelfde is gebleven. Op 17 februari 2015 is het uurtarief € 14,00 en op 4 augustus 2016 is het € 46,00.
De vrouw heeft de vraag aan het WIJ-team gesteld. Daar liet men haar weten dat het met haar inkomen te maken heeft. Maar dat begrijpt de vrouw niet. Omdat ze toch graag opheldering wil over de grote verhoging van het tarief voor dezelfde zorg, heeft ze zich tot de ombudsman gewend.
De gemeente laat na onderzoek weten dat de € 14,00 die cliënt betaalde niet de werkelijke kosten voor de zorg waren maar een wettelijk vastgestelde bijdrage in de kosten. Op 1 januari 2015 is deze regeling ingetrokken. In 2015 was er sprake van een overgangsjaar. En vanaf 2016 worden de daadwerkelijke kosten in rekening gebracht. De gemeente betreurt het dat de vrouw bij het WIJ-team niet de juiste informatie heeft gekregen en dat er niet de moeite is genomen om een en ander uit te zoeken. Zij biedt de vrouw daarvoor oprechte excuses aan.
De WIJ-manager heeft dit in het team besproken en de medewerkers erop gewezen dat hier niet juist is gehandeld.
De ombudsman stelt vast dat de vrouw met deze verklaring maanden later uiteindelijk een antwoord heeft op haar vraag. Ook stelt ze vast dat de gemeente het boetekleed aantrekt en haar excuses aanbiedt. Uit de reactie van de gemeente begrijpt de ombudsman dat de gemeente op dit punt ook maatregelen heeft getroffen om dit in de toekomst te voorkomen. En dat is netjes.
