Wie een keukentafelgesprek voert om te bespreken welke zorg via de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) wordt gegeven, kan zomaar de zorgaanbieder zelf aan tafel treffen. De hulpverlener moet namens de gemeente bepalen hoeveel zorg verleend zal worden, maar dat lijkt volgens Wmo-advocaat Mathijs Boerwinkel aardig op belangenverstrengeling. Dit meldt de Algemene Nederlandse Bond voor Ouderen.
In de zorg moet steeds meer bezuinigd worden, ook in de Wmo. Daarom krijgen cliënten die een Wmo-aanvraag hebben gedaan, steeds vaker te horen dat de gemeente zuinig aan moet doen met de budgetten voor Wmo. Het is volgens ANBO echter vreemd dat de zorgverlener die deze bezuiniging moet uitvoeren, ook diegene is die bepaalt hoeveel zorg een cliënt nodig heeft. Daarom is er steeds vaker sprake van 'undercoding'. Hierbij krijgt de cliënt minder zorg dan nodig is, wat voordelig uit kan pakken voor de zorgaanbieder. Deze zorgaanbieder zou juist goed moeten kunnen inschatten hoeveel zorg iemand daadwerkelijk nodig heeft, wat ook de reden is dat deze taak in goed vertrouwen vaak wordt uitbesteed door gemeenten.
De zaak heeft al in enkele rechtszaken gediend, waarbij rechters tot het besluit kwamen dat alleen bestuursorganen en de gemeente de rechten en plichten van de cliënt mag bepalen. Echter lijken de artikelen in de wet die hier inhoudelijk over gaat, niet helemaal overeen te komen. Want in één van de artikelen staat dat de uitvoering van de Wmo uitbesteed mag worden aan derden. De uitvoerder moet zich dan wel houden aan het principe van 'fair play'. Dit houdt in dat vooringenomenheid en beïnvloeding van persoonlijke belangen verboden zijn.
